برگزیده ضرب المثل های بروز شده ایران (طنز)

ثلث بدهی هایم را خرجم کنید

به مزاح سفارش اشخاص فقیر به ورثه می باشد.

******

ثمر از درخت بید نباید جست

انتظار میوه داشتن ازدرختی که میوه نمی دهد انتظاری بیهوده وبی نتیجه است.

******

ثنای خویش گفتن بود از تهی میانی

کسی که از خودش تعریف و تمجید می کند آدمی کم عقل و تو خالی است.

******

ثواب داشتن کاری

انجام عملی نیک که موجب رضای خداوند متعال و پاداش در آخرت می شود.

******

ثواب راه به خانه صاحب خود می برد

به طور یقین هر کسی عاقبت، نتیجه اعمال خود را خواهد دید.

******

ثواب کردم کباب شدم

درد دل کسی را که کار نیکی کرده ولی بجای پاداش نتیجه معکوس گرفته است.

*****

ضربالمثل های طنز با حرف (خ) در ادامه مطلب.............................

هر گاه کسی در غیر موقع حرف بزند و یا میان حرف دیگران بدود و خود را داخل کند چنین فردی را اصطلاحاً خروس بی محل می خوانند............

توضیحات بیشتر در ادامه مطلب

پس از شاه عباس دوم پسر بزرگش “صفی میرزا” به نام “شاه سلیمان” در سال ۱۰۷۸ق بر تخت سلطنت نشست و مدت ۲۹ سال با قساوت و بی رحمی تمام سلطنت کرد.

وی وزیر مقتدر و کاردانی داشت به نام شیخ علی خان که از سال ۱۰۸۶ تا ۱۱۰۱ق فرمانروای حقیقی ایران به شمار می رفت و چون شاه صفی خوش گذران و ضعیف النفس بود، همه ی امور مملکتی را او اداره می کرد.

شیخ علی خان شب ها با لباس مبدل به محلات و اماکن عمومی شهر می رفت تا از اوضاع مملکت با خبر شود. بناها و کاروان سراهای متعددی به فرمان او در گوشه و کنار ایران ساخته شده است که امروزه به غلط “شاه عباسی” نامیده می شوند. شیخ علی خان با وجود قهر شاه سلیمان شخصیت خود را حفظ می کرد و تسلیم هوس بازی های او نمی شد.

یکی ار عادت های شاه سلیمان این بود که در مجالس عیش و طرب شبانه، هنگامی که سرش از باده ی ناب گرم می شد، دیگ کرم و بخشش او به جوش می آمد و برای رقاصه ها و مغنیان مجلس مبالغ هنگفتی حواله صادر می کرد که صبح بروند و از شیخ علی خان بگیرند.

چون شب به سر می رسید؛ بامدادان حواله های صادر شده را نزد شیخ علی خان می بردند، او که این بذل و بخشش را به ضرر منافع کشور میدید، همه را یکسره و بدون پروا به بهانه ی آن که چنین اعتباری در خزانه موجود نیست، بی پاسخ می گذاشت و متقاضیان را دست از پا درازتر بر می گردانید. یعنی “شاه می بخشید، ولی شیخ علی خان نمی بخشید”

در سفر نامه انگلبرت هم آمده:« او با قدرت کامله ای که داشت حتی می توانست وقتی که شاه می بخشد او نبخشد».

از آن تاریخ است که عبارت “شاه می بخشد، شیخ علی خان نمی بخشد” در میان مردم اصطلاح شده است.

در روزگاران قدیم مردی بود ثروتمند و این مرد فرزندی داشت عیاش. هرچه پدر به فرزند خود نصیحت می کرد که با دوستان بد معاشرت مکن و دست از این ولخرجی ها بردار که دوست ناباب بدرد نمی خورد و اینها عاشق پولت هستند، جوان جاهل قبول نمی کرد تا اینکه مرگ پدر می رسد پدر می گوید فرزند با تو وصیتی دارم من از دنیا می روم ولی در آن مطبخ کوچک را قفل کردم و این کلیدش را به دست تو می دهم، در توی آن مطبخ یک بند به سقف آویزان است هر موقع که دست تو از همه جا کوتاه شد و راهی به جایی نبردی برو آن بند را بینداز گردن خودت و خودت را خفه کن که زندگی دیگر به دردت نمی خورد.

ادامه در ادامه مطلب